Veilig

Veilig
Kerstcolumn door Marco Visser

We hebben een noodpakket in huis, we zijn er helemaal klaar voor. Voor de oorlog. We hebben water en een zaklamp, een radio op batterijen en contant geld. Want we moeten sterk zijn.

Maar wat nu als je niet sterk bent? Wat, als je hier om de hoek woont en geen geld hebt om opzij te leggen, omdat je het hoofd sowieso al niet boven water kunt houden? Mag het daar ook over gaan?

We moeten veiligheid organiseren. Maar wat nu als je je niet veilig voelt? Als je eigenlijk bang bent? Als je je kwetsbaar en klein voelt temidden van al dat grote? Is daar ook ruimte voor?

We wapenen ons met wc-papier en een powerbank en potten witte bonen in tomatensaus. En vertrouwen, hoop, vriendschap: hebben die kwetsbare woorden – die zich in ons en tussen ons afspelen – nog betekenis in onze dagen? En het visioen, de droom; dat er brood en water is, licht en liefde voor ieder mens… die toekomst, leeft die nog in ons?

Het verhaal van Kerst is een ruimte voor die andere woorden. Een plek waar we weer iets opdiepen van wat nu eigenlijk echt menselijk is. Een kind dat geboren wordt juist midden in die onveilige wereld van ons. In dat kwetsbare mensenbestaan. Typisch de Bijbel: die zo heel andere blik, dat tegendraadse denken. Namelijk om altijd die kant van het menszijn te zien en er taal aan te geven. Het verhaal brengt ons broze bestaan aan het licht – en omarmt het. En maakt het anders.

 
terug